Dinno Dinno

Geçen gün okula küçük adamı almaya gittiğimde çok mutluydu,nedeni eve gelince anlaşıldı.Benim minik kuşum tam bir saat delisi,nerde saat görse kimin kolunda olursa olsun gidip inceler eğer nazı da geçerse mutlaka kolundan alır ve kendi minik koluna geçirir.Sonra da kolundan kayıp düşmesin diye kolunu aşağıya sarkıtmaz,yavru kuş işte napsın...

Babam da bu sevdasını bildiğinden hatta geçen bayram saat almıştı üzerinde Örümcek Adam olan.Deli oldu,mest oldu,uyurken bile çıkarttırmadı kolundan.O kadar oynadı ki sonunda kayışını kopardı,evde saat takamaz hale geldik bu sevdadan.''Dinno dinno'' diye peşimizden koşup mutlaka alıyordu çünkü.Dinno da saat demek bu arada kendi dilinde.Ben de hoşuna gider diye kalemle çizdim bir süre,çıktı,kırıldı,kaydı düştü derdi de yok.İyi oldu.Sonra unuttuk bu sevdayı taa ki geçen gün yuvada müzik öğretmenleri Hakan abisi koluna saat çizene kadar.Küçük adam hepsinden önce sıraya girip çizdirmiş öğretmeninin dediğine göre.Hiç şaşırmadım doğrusu.Eve geldiğimizde ve hatta uyurken bile hayran hayran saatine bakıyordu '' dinno dinno'' diyerek.Ben de bu sevdayı fotoğraflayayım bari dedim,yumuk ellerine ne de yakışmış ama değil mi??